Wereld prematurendag!

Vandaag wil ik even stil staan bij alle prematuur geboren kindjes en hun ouders!

 Vorig jaar in de tweede week van oktober had ik nooit stilgestaan bij het feit dat ik nu ook mama zou zijn van een prematuur jongetje. 

21 oktober 2015 was de dag dat ik mama werd van ons zoontje Rey. Hij was pas 34+1 en omdat het +1 was kreeg ik geen longrijpers of weeënremmers toegediend en lieten ze het natuurlijke proces liever zijn gang gaan. 

Om 7 uur 's morgens stond ik op om met Joy samen naar mijn schoonmoeder's huis te gaan. Zij was die dag aan het werk en vroeg mij om bij haar thuis te wachten op de tapijtleggers die die ochtend zouden komen. Zo gezegd, zo gedaan. Joy was ontzettend vervelend die ochtend en ik voelde dat ik echt rustig aan moest doen. Haar optillen gaf echt een vervelend gevoel in mijn buik en dat wilde ik dan toch beperken. Was immers net 34 weken geweest en moest nog een week of 4. Ik ben nu eenmaal niet zo'n stilzitter en had de hele ochtend met Joy binnen gezeten dus besloot om nog even naar het tuincentrum te rijden. Het was pas 14.00 en anders zaten we straks de hele middag ook nog thuis. Joy in de buggy en naar binnen! Vol goede moed stapte ik het tuincentrum in en Joy wijst alle bloemen met een grote 'wauw' wijselijk aan. Ik merk dat ik toch niet zo heel erg hard moet lopen omdat ik anders een beetje een rare onderbuik krampje kreeg. Op de helft van het tuincentrum bedacht ik me ineens dat ik in die  half uur toch wel al een keer of 5 moest stilstaan om even uit te zuchten en dan kon ik weer. Ik 'rende' zo goed als kwaad dat het ging de rest van het tuincentrum door richting de uitgang. Stopte Joy in de auto en stapte achter het stuur. Zo ontzettend dom natuurlijk! Maar goed, ik dacht alleen maar, ik moet naar huis! Daar kan ik rusten op de bank!

Eenmaal thuis aangekomen heb ik Joy laten lopen naar de voordeur omdat ik haar niet meer durfde te tillen. Ik was zo bang voor die harde buiken! Ze kwamen nu toch echt wel elke 6 minuten al. Ik ging even zitten met een kopje thee en Joy zat rustig te spelen. Ik belde Carlos het was inmiddels half 4 en wilde hem vragen om om 5 uur direct uit zijn werk te komen omdat ik me zorgen maakte en dan om half 5 even de verloskundige te bellen om haar even langs te laten komen. Ik dacht, als ik om half 5 bel en zij komt hierheen dan is Carlos in elk geval thuis voor Joy mocht ze me naar het ziekenhuis willen hebben voor een CTG van de baby.

Ik belde toch al om kwart voor 4 de verloskundige. Kon niet meer wachten want als ik bewoog kreeg ik een harde buik. Ik stond doodsangsten uit en ergens was ik vreselijk bang dat ik al weeën had. En dat intussen elke 5 minuten. De verloskundige reed om de hoek en was er binnen 10 minuten. Ze kwam binnen en deed haar standaard vragenlijstje en handelingen. Ik was bang..... doodsbang dat er iets mis zou zijn met onze jongen. Mijn angst bleek gegrond. Ik moest Carlos bellen dat hij met spoed naar huis moest komen omdat ik naar het ziekenhuis werd doorverwezen met 4,5 cm ontsluiting en dus dreigende vroeggeboorte. Ik raakte in de war, had nog geen 'vluchttas' klaar staan en al helemaal qua kleertjes geen rekening gehouden met een prematuur baby! Carlos was om 10 voor 5 thuis en ik had inmiddels het een en ander gepakt voor het ziekenhuis. Ik word gebracht door mijn verloskundige naar het ziekenhuis en word om 5 uur officieel opgenomen op de afdeling. De banden gaan om mijn buik. Het afwachten is begonnen...... elke 2 uur komt er een verpleegster aan mijn bed om te vragen hoe het gaat. Op de CTG is niet af te lezen dat ik zo'n krampen heb maar ik voel ze wel degelijk! Lastig voor de verpleegsters dus.. de tijd tikte door en om 20.00 zag je duidelijk dat de weeën bleven komen, ontsluiting vorderde ook dus alles werd in gang gezet voor een bevalling. Buiten stond dus ook de couveuse al klaar. Echt ontzettend confronterend toen ik over de gang liep de verloskamer in. Het was een net geopend nieuw ziekenhuis en alles zag er erg verzorgd uit. Mijn bevalplan had ik niet mee dus heb echt alles opgenoemd wat ik nog graag had gewild. Om kwart over 9 trok ik de weeën niet meer en kreeg ik een pijnstiller via een infuus. (Ff serieus! Wat was dat een fantastisch moment! Ik heb daar echt zo hard gelachen! Compleet high was ik ervan!!)  De pijn trok goed weg en ik kon de weeën weer even goed opvangen. Vanaf dat moment bleef er heel de tijd een zuster bij mij. Het infuus kon je namelijk laten vergeten om adem te halen. Heel raar hoor! Want ik was het ook echt wel een paar keer vergeten! Nog geen 2,5 uur later werd Rey geboren. Helaas werd ook hierbij compleet mijn bevalplan vergeten :-(. Rey lag op mij en de eerste 3 minuten gingen heel erg goed. Uiteraard waren er al kinderartsen aanwezig zodat ze hem over konden nemen. Rey ging vanaf mij naar de onderzoekstafel en werd daarop beademd. Er zijn wat foto's gemaakt maar we waren zo van slag dat we er maar weinig hebben. Carlos ging met Rey naar de neonatologie en ik moest wachten tot ik kon lopen en voordat ik daar naar toe kon. Rey is om 23.35 geboren en een uur later was ik bij hem.

We waren voor het eerst met ze 4-en. 

De weken die hierna volgden vond ik verschrikkelijk! Hoe vaak ik wel niet huilend naast die couveuse heb gezeten en daarna het ziekenhuis uit liep zonder baby.... hem alleen achter laten bij allemaal vreemde omdat ik er niet mocht blijven slapen... wat een ongelofelijk verhaal als ik het zo allemaal eens uit typ zit ik gewoon weer te huilen. Ik voelde me zo'n ontzettend slecht mens. Dit heeft mij echt wel een stukje kapot gemaakt van binnen! Ondanks dat hij inmiddels 1 jaar is geworden een het echt ontzettend goed doet! Ik vind het gewoon heel moeilijk dat ik hem niet zelf heb kunnen uitdragen tot een mooi termijn waarnaar hij met mij mee naar huis mocht.

Nu een jaar later; ik ben zo trots op mijn mannetje, op hoe groot hij al is! Zijn eerste losse stapjes probeert te zetten en echt ongelofelijk slim en sterk is! 

Dit zijn wij nu; 

Een prima mooi jongetje van 1 toch?! Ik ben trots op ons! 

Hebben jullie stil gestaan bij #Wereldprematurendag? 

Nog even terug naar onze zaterdag! Wat een feest!Hoe z

Nadat wij zaterdag thuis kwamen van de mega verjaardag van onze kleine 4 jarige vriend moest ik nog even een hapje eten regelen voor ons en de kinderen. Want ja, een avondje uit gaat niet zo lekker op een lege maag! Dus ik maakte heerlijke Beef Shanghai balletjes voor ons en voor de kinderen kregen een restje van de vorige dag opgewarmd.

Terwijl ik mijn haar in een carmenset rol (dit vond ik echt een hele fijne video ). stapt mijn schoonmoeder binnen die de kinderen hun eten geeft, zo kon ik door met koken. Carlos loopt echt vre-se-lijk te zaniken over die strik!(huh?! Welke strik?! Lees hier hoe het begon!) Wat een lol hebben we gehad zeg! Alleen al omdat hij zich afvroeg of hij dat zwarte overhemd nog zou passen, dan het omkrijgen van die ellendige strik😂. Onder het eten kon mijn carmenset nog even goed afkoelen maar de tijd tikt door en we hebben om half 9 afgesproken.

Uiteraard moet ík dus weer vreselijk haasten om in de kleren te komen, Rey alvast naar bed te brengen en ook me make up en haar nog ff afmaken.

Om 20.20 uur vertrokken we dan eindelijk van huis!! Naja, je kunt wel raden hoe de sfeer was onderweg op de fiets ;-) Onderweg begon het te spetteren en Carlos was aan het piepen over zijn broek. Een broek die ik had uitgekozen voor hem maar zo ongeveer alles was er niet goed aan, zo ook zijn koude, blote onderrug. Ik weet niet hoor! Maar ik had net anderhalf uur voor aap gelopen voor m'n krullen en nu spettert het!

Gelukkig was het zo'n 10 minuten fietsen (ik heb trouwens echt geen conditie meer :-o) en waren we dus in 'goede' sfeer aangekomen bij het feest.

Toen ik naar binnen liep dacht ik; nou, het zal mij benieuwen hoe deze avond verloopt! Het leek me helemaal niet zo gezellig te gaan worden. Nou, er zat maar 1 ding op....

Wijn...

Wijn, ach wat zal ik er over zeggen! Het was in elk geval echt super gezellig! Voor iemand die dus vrijwel nooit meer drinkt dan 2 -hoge uitzondering- 3 wijntjes. Waren die 13 (of 14 of 15) dan misschien toch net wat teveel van het goede.

 Nadat er 2x een poging was gedaan om mij mee naar huis te krijgen, ging ik dan bij de 3e poging toch maar mee. Het was immers al half 2 en het was inderdaad wel goed geweest. Onderweg naar huis had ik nogal een breed fietspad nodig maar ik kwam heel thuis.

Gelukkig is mijn schoonmoeder de nacht gebleven en heeft Carlos de volledige zorg van Rey op zich genomen zodat ik een hele ruime tijd kon slapen. Om 13.00 werd ik wakker en voelde mij inmiddels weer best oké. Om 17.00 moest ik werken en dus weer fit op de planken staan!

Hoe was jou weekend! Wat heb je gedaan? Ben benieuwd!!

Whaaa! De Sint is weer in ons land!! Tijd voor mijn top 5 op mijn verlanglijstje!

Heb jij dat ook?

Ik wist tot voor kort echt niet dat er heus leuke dingen waren die ik ook wel zou willen.. op zich ben ik een rijk mens als ik om mij heen kijk. Maaarrrrr eventjes speuren in een weekblad en rond surfen  over internet merkte ik toch wel dat er nog een hoop leuke dingen zijn die ik graaaag in mijn huisje verwelkom!

Met stip op #1 staat dan; echt super fantastische vierkantjes voor aan de muur!  Ik zou graag de muur bij de eettafel pastel roze verven en dan deze witte muurhokjes aan de muur met een leuk kastje en een fotolijstje. Nu nog even Carlos overtuigen van mijn leuke ideeën!



Gevolgd door een nummer 2; een nieuw hoesje voor mijn iPhone 7! En dan niet zo'n heel saai hoesje maar een gepersonaliseerde met een superleuke foto van Joy & Rey! Deze kun je echt heel makkelijk online laten maken op meerdere website. Ik heb het eerder laten doen via HEMA.NL maar helaas verkopen zij hem nog niet voor iPhone 7. Nu geef ik het nog een week, anders ga ik het bij een andere webwinkel uitproberen.



Nummer 3 Kaarsen!! Van kaarsen heb ik nooit genoeg! Ze staan op de eettafel, in de vensterbank, op de buffetkast en natuurlijk op ons schattige salontafeltje. Dus het liefst geurende rode of roze kaarsen

kun je mij ook echt gelukkig mee maken.



Op nummer 4; douchegel van Therme of Rituals. Elke ochtend stap ik onder de douche, waar ik het eerst zonde vond om deze lekker geurende douchegel te gebruiken, nu gebruik ik het elke dag! Waarom laten staan tot 'ooit' of die ene keer! Dat is pas zonde! Want 12 maanden na openen kun je het eigenlijk weer weggooien. Dus nee, gewoon elke dag douchen met heerlijke douchegel!



Op nummer 5 staat als laatste maar zeker niet het minst gewilde; een mooie herinnering van ons! Van mij met vriendinnen, Carlos, ons gezin of bijvoorbeeld mijn familie. Het maakt me weinig uit! Herinneringen maken is zoveel mooier dan een tastbaar cadeau! Mijn motto wordt steeds meer: Leef! Alsof het je laatste dag is!

Ik vind het zoooo leuk om dit te delen! Ik krijg er helemaal zin van in de decembermaand! De maand waar ik jaarlijks zo tegenop kijk lijkt nu wat meer feest te worden. Ik heb er zin in!

Heb jij ook een verlanglijstje gemaakt? Zet in de reactie van dit bericht dan jou (online of blog) verlanglijstje en hopelijk wordt er voor jou iets van gekocht!!

Het weekmenu voor de komende week! #45

Het weekmenu voor deze week ga ik terwijl ik typ samenstellen. Vandaag nog niet aan toe gekomen. Pas om 13.00 uit me bed nadat ik gisteren een top avond heb gehad! Daar vanavond of morgen een eigen topic aan vast plakken anders wordt het echt niet meer overzichtelijk..


Voor maandag vind ik het altijd leuk om iets simpels op tafel te zetten, dinsdag heb ik namelijk meer tijd en dan ook wat meer zin om er wat leuks van te maken. Woensdag is een drukke dag, dan toch ook weer wat makkelijks en op donderdag uitgebreider want dan ben ik lekker vroeg thuis en op vrijdag heb ik ook wat meer tijd.

Maandag starten we deze week met macaroni met geraspte kaas.
Dinsdag maak ik deze lekker wraps.
Woensdag gebakken krieltjes met doperwtjes en worteltjes en een zigeuner schnitzel.
Donderdag koolvis ovenschotel met rijst
Vrijdag biefstuk Caprese (klik hier voor het recept!)
Zaterdag eet Carlos samen met de kinderen want ik heb een verjaardag van mijn verhuizende vriendin :-)
Zondag laat ik deze week open. Misschien dat we dan een patatje halen oid.

Wauw.. Easy like a sunday morning... ownee.. tis zaterdag!!

De dag van; Sinterklaas komt aan in ons land, mijn vriendin haar verhuizing die in gang is gezet en dus even geholpen met inpakken vanmorgen,  outfit scoren voor het feest Feemuz vanavond! Altijd leuk om vast in de stemming te komen en we hebben ook nog een kinderverjaardag! Wat wilt een mens nog meer. Dus vooral veel racen om overal op tijd te komen :-)

Mijn nieuwe plaatjesschiet telefoon ;)

Gisteren is dan eindelijk mijn nieuwe telefoon binnen gekomen. Ik telde echt al maanden af omdat de camera van mijn oude telefoon niet goed was. Een logische upgrade is het wel. Ik ben van de iPhone 6 + naar een iPhone 7 niet + gegaan. Ik heb de 6+ toch als erg groot ervaren en kon hem niet gemakkelijk in mijn broekzak kwijt. Carlos heeft de iPhone 6S en dat zit echt veel fijner in je broekzak! Maarrrr, mijn camera doet het weer! Dat vind ik echt het aller belangrijkste want foto's schiet ik echt heel de dag door!

Plantjes gekocht voor in de slaapkamer.

Ff gek doen met Joy in haar pyjama. 

Weer een stukje verder in mijn project 'opruimen!' Lees hier hoe het begon...
Onze slaapkamer heb ik geen 'voor' foto van en gelukkig maar eigenlijk. Ik vind het echt verschrikkelijk maar man man wat was dat volgestampt. Kleding all-over en spullen van de kinderen. Bed stond met de zijkant tegen de muur want we sliepen samen. Ik heb het radicaal aangepakt: alles wat er in stond maar niet hoorde ging eruit weer in het kleine kamertje. Alleen terug wat erin moest en het was net een echte slaapkamer! Gisteren plantjes voor in het kozijn gekocht. Alleen nog een plankje boven het bed die zal dienen als nachtkastje.



Nou dan ons avontuur; het scoren van een outfit voor vanavond. Even opgezocht, de dresscode is Rood! Nou, laten wij dat nu net niet in de kast hebben en dus even winkelen in de Boogaard in Rijswijk. Iets wat elke vrouw graag doet natuurlijk! Vol verbazing en met 2 kinderen gingen wij op pad. Joy rende nog een aantal keer van ons vandaan en Rey zat prima in de buggy vandaag. De draagdoek had ik voor de zekerheid meegenomen uit de auto. De eerste de beste winkel in en Carlos kwam met het geniale idee om een rode strik te kopen voor op zijn mooie zwarte blouse. Omdat ik gister pas besloten had om mee te gaan kon ik direct iets kopen wat
perfect aansloot op zijn rode strik.


Na lang zoeken en vragen aan medewerksters of zij nog iets leuk wisten leek het erop dat ik niets zou gaan vinden bij deze winkel. Echter bij het afprijsrek hingen allemaal leuke rode shirtjes! Helaas, nou ja eigenlijk gelukkig, hing er maar 1 in mijn maat. Deze vond ik wel leuk dus wilde hem even passen met een zwarte legging eronder. Het is een beetje een lang shirtje maar weer geen jurkje dus er moet wel echt een legging onder. Volgens Carlos zag het er erg leuk uit dus ik heb het maar meegenomen!




Op de terug weg naar de auto zag ik zo'n sieradenwinkeltje, ik dacht, dat is toch wel leuk wat accessoires ofzo. Ik draag dat soort dingen nooit dus maar weer een uitzondering en ik moest ook iets vinden wat weer bij 'onze' kleur rood zou passen. Ik vond dit paar oorbellen echt onwijs leuk en heb ze daarom ook maar meegenomen.

Uiteraard schiet ik ook nog wel een kiekje als wij ons hebben omgekleed voor het feest!




Dan hadden we voor vandaag nog 1 missie; een verjaardagscadeautje voor Mick. Mick wordt dit jaar alweer 4! Het werd deze op afstand bestuurbaar auto! Hopelijk heeft hij er veel plezier van! Van harte gefeliciteerd Mick! Nog heeeel veel gezonde jaren!

Verder met mijn weekmenu! Wat eet jij vanavond? en morgen? en zaterdag?

Dat ik nou eenmaal van lekker eten hou is geen geheim!

Helaas weet ik ook niet elke dag een feestje op tafel te zetten hoor, daarvoor mis ik echt tijd en geduld. Ook wordt het dan echt duur en dat zie ik niet zo zitten.

Mijn lijstje voor deze week hangt in de keuken boven het aanrecht en wordt dan wekelijks bewerkt door Joy haar tekenkunsten:

Ma: aardappels, broccoli, kerriesaus en een gemarineerd filetlapje.

Di: chicken tonight zoetzuur met rijst.

Wo: ja ja, daar gaan we! het werd pizza. Een pizza deluxe zonder champignons met kip van Domino's op de Binnenwatersloot in Delft. 

Do: Chili con carne

Vr: (staat pizza maar dat wordt m niet nu) Beef Teriyaki dus maar want dat stond er op woensdag.

Za: Bami met kip in satesaus. Vind ik zoooo lekker!

Zo: Macaroni.

Bewust hang ik m op in de keuken op die plek zodat ik elke ochtend even na kan lopen wat we vanavond eten om te kijken of ik iets uit de vriezer moet halen, vandaag dus gehakt.

Toen ik maandag de boodschappen werd ik dan ook heel vrolijk bij het afrekenen, alleen het avond eten en een fles spa rood en een pak sap voor €39,52! Helaas drinken we dan elke dag een Dolce Gusto (whaha helaas? ik geniet hier zo van! Dus nee, geen helaas.) maar dat tikt aardig aan! Al met al was ik voor alles bij elkaar. Brood, beleg, drinken, koffie, en vaatwastabletten zo'n €75 kwijt. Ik vind het prima. Al zou ik toch volgende week graag minder willen. Dus ja, mezelf challengen dan maar?

Wat is jou budget wekelijks? Blijf je daar binnen of ga je er makkelijk overheen maak je wekelijks een boodschappenlijstje of haal je gewoon makkelijk dagelijks je boodschappen?

Whoop!! Opruimen... hebben we allemaal een hekel aan toch?! Ik niet meer! Lees nu waarom...

Man man man... wat was ik het zat... 

Van links naar rechts. Vooral vanaf de beneden verdieping naar boven in dat kleine kamertje knallen. Joy en Rey hun kamer stond vol, onze slaapkamer idem en dan over alle inbouwkasten maar te zwijgen. Ik ruimde elke dag op, stofzuigde netjes de vloer en deed er alles aan om het er ook maar toonbaar uit te laten zien. Ik zou nog bijna de keuken vergeten...... ook deze was werkelijk overvol.

Werkelijk niets maar dan ook echt NIETS hielp!!

Tot dat ik hoorde van minimaliseren, ik raakte geïnspireerd door de Facebook groep; "minimaliseren kun je leren", nou daar geloofde ik nog niet zo in, kijkend om mij heen. 

22 augustus werd ik geopereerd en begon ik te lezen in het boek van Marie Kondo; Opruimen! nadat ik uitgeslapen was en weer terug kwam op de zaal besloot ik dat dit de methode was die mijn leven qua opruimen gelukkiger zou maken en zou gaan vergemakkelijken! Ik besloot om rustig te beginnen met de kinderkamer. De kids sliepen altijd bij ons in bed dus deze was volgebouwd met van alles! Maar vooral spullen die daar niet hoorde.